راهنمای مربیان یوگا برای پرهیز از خطاهای رایج در طراحی تمرین: از گرمکردن تا شاواسانا
حتی بهترین مربیان یوگا هم ممکن است در طراحی توالی حرکات یوگا برای کلاسها اشتباه کنند، اغلب هنرجویان هنگام حضور در کلاس، چندان متوجه طراحی توالی حرکات نمیشوند؛ آنچه اهمیت دارد این است که تمرین برایشان خوشایند باشد. اما زمانی که توالی درست پیش نرود، میتواند بر حال و هوای باقی روز تأثیر منفی بگذارد. شاید خودِ هنرجو نداند علت این ناهماهنگی چیست، فقط آن را حس میکند.
شیوههای بیشماری برای طراحی تمرین کلاسهای یوگا وجود دارد و نمیتوان یک روش را بهعنوان «درستترین» معرفی کرد. با این حال، برخی اشتباهات رایج در کلاسها دیده میشود که دانستن و پرهیز از آنها به مربیان کمک میکند تا تجربهی ایمنتر و عمیقتری برای هنرجویان خلق کنند. در ادامه به چند نمونه از این خطاها میپردازیم:
۱. شروع کلاس با گرمکردن در حالت نشسته
بیشتر هنرجویان مخصوصا در کلاسهای مقدماتی در نشستن طولانیمدت مشکل حفظ قوس طبیعی کمر را دارند. این موضوع معمولاً به دلیل نشستن زیاد پشت میز یا فرمان ماشین، سفتی همسترینگها یا ضعف عضلات کمر است. اگر در ابتدای کلاس از حالت نشسته بخواهید دستها را بالا ببرند، پیچ بدهند یا به جلو خم شوند، ممکن است برایشان ناراحتکننده باشد. بهتر است کلاس را با حرکات ایستاده شروع کنید. از همین حالت میتوانید تمرینهای ساده و مؤثری مثل چرخش شانه، حرکات ملایم ستون فقرات یا لانجها را انجام دهید.
شروع کلاس از حالت نشسته همیشه هم بد نیست بلکه بستگی به سطح هنرجوها و هدف کلاس داره: در کلاسهای پیشرفته که هنرجوها توانایی حفظ نشستن درست و آگاهی بدنی بیشتری دارن و با هدف شروع کلاس از حالت درونی و ذهنآگاه (مثل مدیتیشن کوتاه یا تنظیم تنفس) میشه کلاس رو از حالت نشسته شروع کرد.
۲. آموزش آساناهای چالشبرانگیز بدون گرمکردن کافی
پیش از اجرای حرکات دشوار، بدن هنرجویان نیازمند گرم شدن است. حتی اگر بدن برخی افراد بتواند بدون آمادهسازی این حرکات را انجام دهد، ممکن است در ادامه دچار درد، آسیب یا مشکلات بلندمدت شوند.
بنابراین، پیش از ورود به آساناهای چالشی، همهی بخشهای مرتبط بدن را بهخوبی آماده کنید. این کار هم ایمنی بیشتری ایجاد میکند و هم تجربهی لذتبخشتری به هنرجویان میدهد. حتی اگر کسی نتواند وارد پیکپوز شود، انجام تمرینات مقدماتی باعث میشود فرآیند را در بدن خود احساس کند.
۳. ارائهی آساناهایی فراتر از سطح کلاس
سطحبندی کلاسها در استودیوهای مختلف متفاوت است. ممکن است یک کلاس «هاتا/وینیاسا» در هر استودیو شکل متفاوتی داشته باشد. اگر طراحی تمرین شما شامل پیکپوز یا حرکات سنگین است اما بیشتر هنرجویان حاضر برای آن آماده نیستند، باید توالی را متناسب با سطح آنان تغییر دهید.
آساناهای بیش از حد دشوار نه تنها خطر آسیب دارند، بلکه میتوانند این حس را در برخی ایجاد کنند که «برای یوگا کافی نیستند». به یاد داشته باشید: شما برای هنرجویان مقابلتان تدریس میکنید، نه برای اسکریپتی که از پیش در ذهن دارید.
۴. اجرای پیکپوز در لحظات پایانی کلاس
احتمالاً همه تجربه کردهایم که تنها چند دقیقه به پایان کلاس مانده و مربی ناگهان یک پیکپوز سنگین را اجرا میکند. در چنین شرایطی معمولاً زمان کافی برای سرد کردن وجود ندارد، و اگر خوششانس باشیم شاید یک پیچ ساده پیش از شاواسانا داده شود.
حرکات دشوار—بهویژه بکبندها—سیستم عصبی را بسیار تحریک میکنند و بدن برای بازگشت به تعادل پیش از شاواسانا نیازمند زمان است. بنابراین توالی خود را طوری طراحی کنید که فرصت کافی برای ریکاوری باقی بماند و در صورت جلو یا عقب افتادن زمان کلاس، انعطاف لازم را داشته باشید.
۵. کوتاه کردن شاواسانا
شاواسانا بخشی اساسی از هر کلاس یوگاست، نه صرفاً زمانی برای استراحت. این آسانا فرصتی است که بدن و ذهن، کل تمرین را یکپارچه و جذب کنند. برای یک کلاس ۶۰ دقیقهای، حدود ۵ دقیقه شاواسانا زمان استاندارد و مناسبی است. در کلاسهای طولانیتر میتوان این زمان را افزایش داد.
کوتاه کردن شاواسانا در واقع کوتاه کردن تجربهی هنرجویان از یوگاست. به آن به اندازهی باقی حرکات حتی شاید بیشتر اهمیت دهید.
طراحی تمرین هنر و علمی است که نیازمند توجه به بدن و ذهن هنرجویان است. پرهیز از این اشتباهات رایج میتواند کلاسهای شما را ایمنتر، مؤثرتر و رضایتبخشتر کند. یوگا تنها دربارهی اجرای آساناها نیست؛ بلکه دربارهی هدایت تجربهای است که در نهایت به تعادل و آرامش منجر شود.
Powered by Froala Editor
دیدگاهها
0 دیدگاه تاییدشدههنوز دیدگاهی ثبت نشده است — اولین نفر باشید!
ارسال دیدگاه